UTF-8
1
00:00:06,240 --> 00:00:10,000
(ผลงานภาพยนตร์ชุดของ NETFLIX)

2
00:00:12,000 --> 00:00:18,074

3
00:01:07,600 --> 00:01:09,360
(ไอ้ทุเรศ)

4
00:01:12,320 --> 00:01:13,160
เป็นไงบ้าง วินเซนต์

5
00:01:13,240 --> 00:01:14,720
ยอดเยี่ยมสุด ๆ เลย พีท

6
00:01:18,480 --> 00:01:19,560
เขารู้แน่

7
00:01:31,000 --> 00:01:32,600
ถ้าไม่รวมความหมายตรงตัว

8
00:01:32,680 --> 00:01:34,680
มีไอ้ทุเรศสามประเภทในโลกนี้

9
00:01:36,960 --> 00:01:39,520
ประเภทที่คุณต้องสมเพช
คือไอ้ทุเรศที่น่าเศร้า น่าเบื่อ

10
00:01:39,600 --> 00:01:42,240
ที่ชีวิตมีสุขกับความทรมาน
ซึ่งไม่ใช่ผม

11
00:01:44,240 --> 00:01:45,440
ไว้เจอกันนะพีท

12
00:01:46,720 --> 00:01:49,240
แล้วก็มีไอ้ทุเรศประเภทที่น่ารำคาญ

13
00:01:49,320 --> 00:01:50,560
พวกที่หน้าที่เดียวของชีวิต

14
00:01:50,640 --> 00:01:53,560
คือขัดขวาง
ไม่ให้เรามีความสุขในช่วงชีวิตนี้

15
00:01:53,680 --> 00:01:54,960
และนั่นก็ไม่ใช่ผม

16
00:01:56,800 --> 00:01:58,600
โทษที นายจอดตรงนี้ไม่ได้นะ

17
00:02:00,840 --> 00:02:02,120
(ใบอนุญาตจอดรถผู้พิการ)

18
00:02:02,200 --> 00:02:05,480
และสุดท้าย คือพวกขี้อวด พวกวางท่า

19
00:02:05,560 --> 00:02:06,480
พวกที่คิดว่าดีกว่าทุกคน

20
00:02:06,560 --> 00:02:09,520
พวกทุเรศที่
"ฉันไม่สนใจใครและอะไรทั้งนั้น"

21
00:02:09,600 --> 00:02:12,560
ผมชอบคำว่า "ทะเยอทะยาน" มากกว่า
แต่ไม่ว่าจะเรียกยังไง

22
00:02:12,640 --> 00:02:14,280
เราเป็นพวกที่คุณต้องคอยจับตามอง

23
00:02:22,080 --> 00:02:24,400
สวัสดีตอนเช้า พวกห่วย

24
00:02:32,320 --> 00:02:33,360
ขอบอกให้ทราบโดยทั่วกัน

25
00:02:33,440 --> 00:02:35,560
นี่คือห้องของพนักงานขายกระจกสองชั้น

26
00:02:35,680 --> 00:02:38,240
และในปี 1983
เราก็ยังไม่เป็นพวกสังคมรังเกียจ

27
00:02:38,320 --> 00:02:41,080
อย่างที่คุณพอจะรู้จักและเกลียด
แต่ให้เวลาเราหน่อย

28
00:02:41,200 --> 00:02:43,280
นี่เป็นการประชุมงานขาย
ประจำเช้าวันจันทร์

29
00:02:43,360 --> 00:02:45,240
ที่สมาชิกในทีม
จะเอายอดสั่งประจำสัปดาห์มาส่ง

30
00:02:45,320 --> 00:02:48,200
ซึ่งในทางทฤษฎี เป็นแค่งานบ้าน
เล็ก ๆ น้อย ๆ ด้านการเงิน

31
00:02:48,280 --> 00:02:49,400
ส่วนความเป็นจริง

32
00:02:49,480 --> 00:02:51,840
คือการแข่งขันอวดฝีมือระดับพระกาฬ

33
00:02:52,520 --> 00:02:54,320
เอาล่ะ ฟิตซ์แพทริก นายได้มาเท่าไร

34
00:02:54,400 --> 00:02:55,920
อย่าสิ สัปดาห์ที่แล้วฉันก็เริ่มก่อน

35
00:02:56,000 --> 00:02:58,440
- คราวนี้เป็นตาลาเวนเด๋อ
- อย่าเรียกฉันแบบนั้น

36
00:02:58,520 --> 00:03:00,320
ก็ได้ ใจเย็นน่า ลาเวนเด๋อ
ก็แค่ชื่อเล่น

37
00:03:00,400 --> 00:03:02,960
ไม่ใช่ ชื่อเล่นเอาไว้
เรียกแสดงความรักระหว่างเพื่อน

38
00:03:03,080 --> 00:03:05,560
ฉันคิดว่าเป็นไอ้เวรตัวพ่อ
เพราะงั้นนั่นไม่ใช่ชื่อเล่น

39
00:03:05,640 --> 00:03:07,800
ฉันจะโชว์ของตัวพ่อให้นายดู

40
00:03:09,320 --> 00:03:11,560
ไอ้เหลือขอคนนี้
คือไบรอัน ฟิตซ์แพทริก

41
00:03:11,640 --> 00:03:14,200
ในความเป็นจริง คือคนไม่น่าคบ
หน้าไหว้หลังหลอก ไร้ราศี

42
00:03:14,280 --> 00:03:15,640
แต่ถ้าให้เขาขายอะไร

43
00:03:15,760 --> 00:03:17,200
เขาจะกลายเป็นอีกคนหนึ่งได้เลย

44
00:03:17,280 --> 00:03:18,440
แข็งแรงไหมเหรอ

45
00:03:18,520 --> 00:03:21,800
ประธานาธิบดีเรแกนสร้างหลุมหลบภัย
ที่ทำจากหน้าต่างของเราทั้งหมดครับ

46
00:03:21,880 --> 00:03:23,360
วิทยาศาสตร์ยืนยัน

47
00:03:23,440 --> 00:03:28,280
ว่ากรอบหน้าต่างยูพีวีซีนี้จะยังอยู่
แม้มนุษย์จะสูญพันธุ์

48
00:03:28,360 --> 00:03:30,440
และยังเป็นเจ้าของเจ้าโลกขนาดใหญ่
ที่ภูมิใจในตัวเองมาก

49
00:03:30,520 --> 00:03:33,000
และเขาก็หาโอกาสเอาออกมาอวดอยู่เสมอ

50
00:03:33,080 --> 00:03:34,320
ทำแบบนี้ก็ได้ด้วยเหรอ

51
00:03:34,880 --> 00:03:36,800
และชายที่น่ารักคนนี้
คือมาร์ติน ลาเวนเดอร์

52
00:03:36,880 --> 00:03:38,760
ซื่อสัตย์ นิสัยดี มีการศึกษา

53
00:03:38,840 --> 00:03:40,360
ซึ่งเป็นคุณสมบัติที่ในสายงานของเรา

54
00:03:40,440 --> 00:03:42,320
นับว่าไร้ประโยชน์
พอ ๆ กับถุงยางที่รั่ว

55
00:03:42,880 --> 00:03:45,680
สวัสดีครับ ผมชื่อมาร์ติน ลาเวนเดอร์
จากร้านหน้าต่างคาเชต์

56
00:03:45,760 --> 00:03:46,880
ฉันกำลังกินมื้อเย็นน่ะ

57
00:03:47,000 --> 00:03:49,000
ไม่เป็นไรครับ คุณกินเลย
เดี๋ยววันหลังผมแวะมาใหม่

58
00:03:49,080 --> 00:03:50,080
ขอบใจนะที่รัก

59
00:03:50,480 --> 00:03:51,680
เขาเป็นอดีตนักดนตรี

60
00:03:51,760 --> 00:03:54,080
เขาลาออกจากวงที่กำลังคลุกคลาน
เพื่อมาเข้าร่วมทีมขายของผม

61
00:04:01,000 --> 00:04:04,080
โชคร้ายที่สามเดือนจากนั้น
วงดนตรีเก่าของเขา

62
00:04:04,160 --> 00:04:07,560
ครองตำแหน่งอันดับหนึ่งแห่งปี
ด้วยเพลง "แวร์เอเวอร์ไอเลย์มายแฮต"

63
00:04:07,640 --> 00:04:09,160
(อันดับหนึ่ง พอล ยัง)

64
00:04:09,240 --> 00:04:11,600
(ไม่ใช่ลาเวนเดอร์)

65
00:04:14,080 --> 00:04:17,320
เราจึงรวมตัวกันเพื่อช่วยให้เขา
ผ่านช่วงเวลาอันยากลำบากนี้ไป

66
00:04:21,680 --> 00:04:22,800
นี่ไง

67
00:04:23,720 --> 00:04:25,800
โชคร้ายจังเพื่อน
นี่อาจจะเป็นนายก็ได้

68
00:04:27,400 --> 00:04:29,480
เอาล่ะ ฉันอยากเห็นยอดสั่งซื้อแล้ว

69
00:04:29,560 --> 00:04:31,240
ไม่ต้องเขิน ลาเวนเดอร์

70
00:04:31,320 --> 00:04:33,040
ใช่ แม่เขายังไม่เห็นเขินเลย

71
00:04:33,120 --> 00:04:34,720
- สี่
- ห่วยระเบิด

72
00:04:34,840 --> 00:04:36,800
สี่พัน เป็นตัวเลขที่ดีที่สุด
ของนายเลยนะ

73
00:04:36,880 --> 00:04:39,600
เกือบได้เป็นเจ็ดพันถ้าไอ้งูพิษนี่
ไม่ตัดราคาฉันตอนวอร์เรน โคลส

74
00:04:39,680 --> 00:04:40,520
นายตลกแล้ว

75
00:04:40,600 --> 00:04:42,320
ราคาฉันไม่มีอะไรผิด นายต่างหาก

76
00:04:42,400 --> 00:04:44,880
นายขายน้ำแข็ง
ให้คนเอสกิโมยังไม่ได้เลย

77
00:04:44,960 --> 00:04:47,360
แต่ไม่มีคนเอสกิโมอยากได้น้ำแข็ง
ฉันจะไปขายทำไม

78
00:04:47,440 --> 00:04:51,880
ก็ที่เขาพูดกันไง
"เขาขายน้ำแข็งให้คนเอสกิโมได้"

79
00:04:51,960 --> 00:04:53,400
แต่นายมันตรงกันข้ามไง

80
00:04:53,480 --> 00:04:54,760
ไม่ได้ตรงกันข้ามแบบนั้นสักหน่อย

81
00:04:54,840 --> 00:04:55,680
ผมเจอแบบนี้ตลอด

82
00:04:55,760 --> 00:04:59,480
ก็ได้ งั้นนายขายอาหาร
ให้คนเอธิโอเปียที่หิวโหยไม่ได้

83
00:04:59,560 --> 00:05:03,280
พวกที่มีแมลงวันตอมตา
และท้องป่องย้อยไปถึงขา

84
00:05:03,360 --> 00:05:05,640
ฉันก็จะเอาอาหารเขาไง
ฉันไม่ใช่คนใจร้ายสักหน่อย

85
00:05:05,720 --> 00:05:09,480
เพราะอย่างนั้นฉันถึงขายของชนะนายได้
ไม่ว่าจะในสถานการณ์ไหนไง

86
00:05:09,560 --> 00:05:11,600
นายคิดว่าจะขายน้ำแข็ง
ให้คนเอสกิโมได้เหรอ

87
00:05:11,680 --> 00:05:12,760
ฉันไม่ได้จะแค่ขาย

88
00:05:12,840 --> 00:05:14,320
แต่ตอนฉันออกจากกระท่อมน้ำแข็งพวกเขา

89
00:05:14,400 --> 00:05:17,680
พวกนั้นจะขอให้ฉันเป็นพ่อทูนหัว
ให้กับลูก ๆ ตาตี่น่ารักของเขาเลยล่ะ

90
00:05:17,760 --> 00:05:20,040
บอกฉันที นี่นายขายได้แค่
ค่านิยมเหมารวมห่วย ๆ

91
00:05:20,120 --> 00:05:21,320
หรือนายขายกับคนจริง ๆ ได้ด้วย

92
00:05:21,400 --> 00:05:23,440
ฉันไม่เหมือน
กับศาสตราจารย์ไร้น้ำยาตรงโน้น

93
00:05:24,040 --> 00:05:25,720
ฉันขายอะไรให้ใครก็ได้

94
00:05:25,800 --> 00:05:29,880
จากการเปรียบเรื่องน้ำแข็งและเอสกิโม
นายคิดว่าจะขายหน้าต่างใหม่

95
00:05:30,000 --> 00:05:32,160
ให้ใครก็ได้ที่นาย
เพิ่งขายหน้าต่างใหม่ให้ได้เหรอ

96
00:05:32,240 --> 00:05:33,320
ใช่

97
00:05:33,440 --> 00:05:34,640
ขอพนันร้อยหนึ่งว่านายทำไม่ได้

98
00:05:34,720 --> 00:05:35,800
ร้อยก็ร้อยสิ

99
00:05:35,880 --> 00:05:38,120
นายจะเอาเงินนั่นมาให้ฉันเลยก็ได้นะ
ลาเวนเด๋อ

100
00:05:38,200 --> 00:05:41,880
ถ้าพวกนายจู๋จี๋กันเสร็จแล้ว
ฉันอยากเห็นยอดสั่งซื้อ ไบรอัน

101
00:05:44,720 --> 00:05:46,200
หมื่นสามห้าร้อย

102
00:05:46,280 --> 00:05:47,240
ยอดเยี่ยมเลย

103
00:05:47,720 --> 00:05:50,600
ใครจะไปคิดว่าไอ้คนหน้าหนา
กลิ่นตัวแย่อย่างนาย

104
00:05:50,680 --> 00:05:52,760
จะใช้เสน่ห์ดึงเงินออมของใครมาได้

105
00:05:54,560 --> 00:05:56,480
แล้วอันนี้ก็ของฉัน

106
00:05:57,200 --> 00:05:58,600
แค่ 17,000

107
00:05:59,200 --> 00:06:02,000
ซึ่งนั่นทำให้ฉัน
เป็นพนักงานดีเด่นแห่งศตวรรษ

108
00:06:02,080 --> 00:06:03,800
แต่อย่ารู้สึกแย่ไปเลยนะ พวกนาย

109
00:06:03,880 --> 00:06:04,920
นี่ยังเป็นสัปดาห์ทุบสถิติ

110
00:06:05,000 --> 00:06:05,840
และเพื่อฉลอง

111
00:06:05,920 --> 00:06:08,360
ฉันเตรียมรางวัลพิเศษให้เรา
ในคืนวันเสาร์แล้ว

112
00:06:08,440 --> 00:06:10,440
ทีนี้ก็ออกไปได้แล้ว

113
00:06:10,520 --> 00:06:13,080
หน้าต่างพวกนี้คงไม่ขายตัวเองหรอก

114
00:06:16,200 --> 00:06:17,520
- สวัสดี วินเซนต์
- สวัสดี แครอล

115
00:06:17,600 --> 00:06:19,320
คุณช่วยหาที่อยู่
ของบ้านโซโลมอนทีได้ไหม

116
00:06:19,400 --> 00:06:20,840
ผมมีเวลาแวะไปทีหลัง

117
00:06:20,920 --> 00:06:22,160
ทายสิใครเอ่ย

118
00:06:22,280 --> 00:06:25,200
ครั้งสุดท้าย
ที่ผมเห็นเรียวนิ้วงาม ๆ แบบนี้

119
00:06:25,280 --> 00:06:26,200
มันกำอยู่รอบ...

120
00:06:26,280 --> 00:06:28,040
- ฉันมากับลูก ๆ
- คอของผม

121
00:06:28,120 --> 00:06:29,760
นิ้วนี่กำอยู่รอบคอผม

122
00:06:29,840 --> 00:06:31,960
พ่อผิดเองที่ตดบนเตียง ว่าไงแซม

123
00:06:32,080 --> 00:06:33,760
- พ่อไม่ได้จะพูดแบบนั้น
- พ่อจะพูดอะไรเหรอ

124
00:06:33,840 --> 00:06:36,040
ไม่มีอะไร ออกไปเล่นข้างนอกเถอะ

125
00:06:36,120 --> 00:06:37,480
ไปสิ แม่อยากคุยกับพ่อ

126
00:06:38,080 --> 00:06:39,200
ว่าไง ที่รัก

127
00:06:41,880 --> 00:06:44,280
ผมรู้ เธอยอดเยี่ยมมากใช่ไหมล่ะ

128
00:06:45,280 --> 00:06:46,120
มีอะไรเหรอ

129
00:06:46,200 --> 00:06:49,160
ฉันคิดว่าพนักงานขายมือหนึ่ง
ของคาเชต์อาจอยากกินมื้อเที่ยง

130
00:06:49,240 --> 00:06:50,400
มันมีแค่ชีส แต่ว่า

131
00:06:50,480 --> 00:06:53,040
ฉันแอบหยิบช็อกโกแลตเพนกวิน
จากกล่องมื้อเย็นโรงเรียนของร็อบบี้

132
00:06:53,120 --> 00:06:55,120
ชีวิตผมไม่คู่ควรกับนางฟ้าอย่างคุณ

133
00:06:55,200 --> 00:06:56,240
ฉันก็รู้

134
00:06:56,320 --> 00:06:57,880
แล้วคืนนี้คุณจะกลับบ้านกี่โมง
ฉันจะทำแกง

135
00:06:57,960 --> 00:06:59,840
คืนนี้ไม่ได้หรอก ผมต้องไปบ้านลูกค้า

136
00:06:59,920 --> 00:07:01,840
ล้อเล่นหรือเปล่า
นี่ครั้งที่สามของสัปดาห์แล้วนะ

137
00:07:01,920 --> 00:07:03,200
แซม ที่รัก

138
00:07:03,320 --> 00:07:05,960
เวลาปิดการขายที่ดีที่สุด
คือเวลาที่สามีและภรรยาอยู่พร้อมหน้า

139
00:07:06,040 --> 00:07:08,000
ช่วงเย็น วันหยุด
นี่เป็นเวลาทองเลยนะ

140
00:07:08,080 --> 00:07:10,920
แล้วตารางงานยุ่ง ๆ ของคุณ
จะมีเวลาให้เราบ้างไหม

141
00:07:11,000 --> 00:07:12,600
ช่วงคริสต์มาสเหรอ วันหยุดธนาคารเหรอ

142
00:07:13,200 --> 00:07:15,240
ผมพยายามจะสร้างบางอย่างเพื่อเรา

143
00:07:15,640 --> 00:07:18,560
อีกไม่กี่เดือนผมจะเพลาลง
แต่ไม่ใช่ตอนนี้

144
00:07:18,640 --> 00:07:20,880
ผมจะชดเชยให้นะ คนสวย ผมสัญญา

145
00:07:21,840 --> 00:07:23,200
(อยากให้ฉันไล่เธอไปไหม)

146
00:07:23,280 --> 00:07:25,800
เธอรู้ใช่ไหม
ว่ายังไงฉันก็เห็นป้ายนั่น

147
00:07:26,360 --> 00:07:27,320
คุณทำอะไรน่ะ

148
00:07:27,880 --> 00:07:29,680
ไม่ต้องห่วง
เห็นได้ชัดว่าคนที่นี่ไม่ต้องการฉัน

149
00:07:29,760 --> 00:07:31,880
แซม กลับมาเถอะ

150
00:07:31,960 --> 00:07:33,640
อย่าไปสนเธอ เธอเพี้ยน

151
00:07:33,720 --> 00:07:36,600
"ขอบคุณที่ช่วยผมนะ แครอล"
พูดแบบนี้บ้างก็ดีนะ

152
00:07:37,080 --> 00:07:39,080
ในระหว่างนั้น
ฟิตซ์แพทริกใช้เวลาไม่นาน

153
00:07:39,160 --> 00:07:42,000
ที่จะหาคนอายุ 73
เป็นเอสกิโมเพื่อหลอกขายน้ำแข็ง

154
00:07:42,080 --> 00:07:44,880
แต่เธอเพิ่งใส่หน้าต่างพวกนี้
เมื่อสามอาทิตย์ก่อนเอง

155
00:07:44,960 --> 00:07:47,480
ผมรู้ คุณนายบราวน์
ผมก็อับอายที่ต้องมาที่นี่

156
00:07:47,560 --> 00:07:51,600
แต่เราเพิ่งทราบ
เรื่องการออกแบบที่ผิดพลาดร้ายแรง

157
00:07:51,680 --> 00:07:54,840
ตรงกรอบพลาสติกของหน้าต่างพวกนี้
ที่ไม่มีใครคาดเดามาก่อนครับ

158
00:07:54,920 --> 00:07:57,440
- ส่วนที่ขาว ๆ น่ะเหรอ
- ใช่ ส่วนที่ขาว ๆ

159
00:07:57,520 --> 00:08:02,080
มันทำมาจากส่วนประกอบพลาสติกที่เรียก
ว่าพอลิไวนิลคลอไรด์ไม่เพิ่มความนิ่ม

160
00:08:02,160 --> 00:08:04,080
หรือเรียกย่อ ๆ ว่ายูพีวีซี

161
00:08:04,160 --> 00:08:07,800
เราเพิ่งพบว่าเมื่อมันถูกแสงแดด

162
00:08:07,880 --> 00:08:10,400
พลาสติกประเภทนี้อาจระเบิดได้

163
00:08:10,480 --> 00:08:12,560
- ไม่นะ
- ใช่เลยครับ ไม่นะ

164
00:08:12,640 --> 00:08:15,040
แต่ไม่ได้มีแต่ข่าวร้ายไปหมด

165
00:08:15,120 --> 00:08:16,640
คุณเคยได้ยินชื่อนาซาไหม

166
00:08:16,720 --> 00:08:17,920
พวกคนอวกาศน่ะเหรอ

167
00:08:18,000 --> 00:08:19,120
พวกนั้นแหละครับ

168
00:08:19,200 --> 00:08:21,840
ในส่วนหนึ่งของโครงการกระสวยอวกาศ

169
00:08:21,920 --> 00:08:24,800
พวกเขาพัฒนาส่วนประกอบพลาสติก
ที่ดีกว่านั้นอย่างมาก

170
00:08:24,880 --> 00:08:26,200
แบบที่จะไม่ทำร้ายคุณ

171
00:08:26,280 --> 00:08:27,480
มันมีชื่อไหม

172
00:08:28,240 --> 00:08:30,080
มีสิ มันชื่อว่า

173
00:08:30,200 --> 00:08:31,160
พีวีซียู

174
00:08:31,760 --> 00:08:33,640
เอาล่ะ สิ่งที่ผมจะทำ

175
00:08:33,720 --> 00:08:37,520
คือเปลี่ยนหน้าต่างยูพีวีซี
ที่อันตรายนี่

176
00:08:37,600 --> 00:08:41,039
ไปเป็นแบบพีวีซียูที่ใหม่และปลอดภัย
โดยไม่เสียค่าใช้จ่าย

177
00:08:41,120 --> 00:08:42,799
ยกเว้นค่าติดตั้ง

178
00:08:42,880 --> 00:08:46,320
ไม่รู้สิ ฉันน่าจะถามลูกชายฉันก่อน

179
00:08:47,440 --> 00:08:49,320
ลูกชายคุณใช่นีล อาร์มสตรองหรือเปล่า

180
00:08:49,400 --> 00:08:50,240
เปล่า

181
00:08:51,080 --> 00:08:53,200
งั้นผมก็ไม่คิด
ว่าเขามีคุณสมบัติพอจะช่วยเราได้

182
00:08:58,000 --> 00:08:59,040
ดูแล้วร้องไห้ซะ

183
00:09:01,880 --> 00:09:03,920
ทั้งบ้านเลยเหรอ นายทำได้ยังไง

184
00:09:04,000 --> 00:09:06,360
ไหวพริบนักขายไง เสน่ห์น่ะ

185
00:09:06,440 --> 00:09:07,760
เดี๋ยวนะ นายคงไม่รู้หรอก ใช่ไหม

186
00:09:07,840 --> 00:09:09,400
มาเร็ว นายติดฉันร้อยหนึ่ง

187
00:09:09,480 --> 00:09:11,680
เดี๋ยวก่อนนะ นายคิดค่าติดตั้งเธอ
แค่ร้อยปอนด์นี่

188
00:09:11,760 --> 00:09:14,000
นายให้หน้าต่างเธอฟรีทั้งหลัง
เพื่อที่จะแค่ชนะพนันเหรอ

189
00:09:14,080 --> 00:09:17,920
ลาเวอร์เด๋อ ฉันไม่รู้จักคำว่า "ฟรี"

190
00:09:18,040 --> 00:09:20,320
เหมือนที่นายไม่รู้จักประโยค
"ฉันมีเพลงขึ้นอันดับหนึ่ง" ไง

191
00:09:20,880 --> 00:09:24,360
เปล่าเลย ฉันจะให้ช่าง
มาถอดหน้าต่างนั่นพรุ่งนี้

192
00:09:24,440 --> 00:09:27,120
แล้วเอาอันเดิมนั่นแหละใส่เข้าไปใหม่

193
00:09:27,200 --> 00:09:28,360
ยายแก่นี่ไม่มีทางรู้

194
00:09:28,960 --> 00:09:30,840
นอกจากฉันขายน้ำแข็งให้เอสกิโมได้

195
00:09:30,920 --> 00:09:32,480
ฉันยังขายน้ำแข็งของพวกนั้นเองด้วย

196
00:09:32,600 --> 00:09:34,840
ฉันนี่อัจฉริยะสุด ๆ จ่ายมาเร็ว

197
00:09:38,240 --> 00:09:39,600
ใช่แล้ว มาเลย

198
00:09:41,720 --> 00:09:45,160
ผมไม่เหมือนฟิตซ์แพทริก
ผมไม่ต้องใช้ศาสตร์มืดเพื่อปิดการขาย

199
00:09:48,360 --> 00:09:50,920
อรุณสวัสดิ์ คุณโซโลมอน
ผมวินเซนต์จากร้านหน้าต่างคาเชต์

200
00:09:51,000 --> 00:09:52,240
เราคุยกันทางโทรศัพท์มาแล้ว

201
00:09:52,840 --> 00:09:54,360
อ๋อ คุณวินเซนต์

202
00:09:54,440 --> 00:09:57,320
ผมขอโทษด้วย
แต่เรากำลังจะเริ่มสวดภาวนากัน

203
00:09:57,400 --> 00:09:58,520
คุณทิ้งแผ่นพับไว้ก็ได้

204
00:09:58,600 --> 00:10:00,760
และเราจะโทรหาคุณเรื่องราคาพรุ่งนี้

205
00:10:00,840 --> 00:10:03,240
อยากรู้เปอร์เซ็นต์ของคน
ที่เก็บไปนอนคิดแล้วแล้วโทรกลับมาไหม

206
00:10:03,320 --> 00:10:04,800
ศูนย์สูญสูญไงล่ะ

207
00:10:04,880 --> 00:10:07,000
นี่อาจจะฟังดูแปลก
แต่ผมขอร่วมไปด้วยได้ไหมครับ

208
00:10:07,080 --> 00:10:09,760
ช่วงสองสามวันมานี้
จิตวิญญาณผมเหนื่อยล้ามาก

209
00:10:10,480 --> 00:10:12,560
เรายินดี เข้ามาสิ

210
00:10:12,640 --> 00:10:14,520
อีกอย่างนะ
พนักงานขายก็เหมือนผีดูดเลือด

211
00:10:14,680 --> 00:10:16,160
อย่าเชิญพวกเราเข้าบ้าน

212
00:10:16,240 --> 00:10:18,640
ถ้าคุณเชิญเมื่อไหร่
เราจะไม่กลับจนกว่าจะได้ลิ้มรสเลือด

213
00:10:18,720 --> 00:10:19,760
แม้แต่ขอเข้าไปฉี่ก็ห้าม

214
00:10:19,840 --> 00:10:21,760
- ขอบคุณครับ
- ไม่มีปัญหา เข้ามาสิ

215
00:10:23,520 --> 00:10:24,560
ความสงบสุข...

216
00:10:24,640 --> 00:10:26,720
การใช้ห้องน้ำของเจ้าของบ้าน
เป็นเหมือนบาปร้ายแรง

217
00:10:26,800 --> 00:10:28,200
ไม่ว่าคุณจะปวดแค่ไหน

218
00:10:28,280 --> 00:10:30,120
ทันทีที่คุณเข้าห้องน้ำ
แล้วทิ้งให้เขาอยู่กันเอง

219
00:10:30,200 --> 00:10:32,880
พวกเขาจะพยายามสมคบคิด
วิธีกำจัดคุณออกจากบ้าน

220
00:10:32,960 --> 00:10:35,080
คุณต้องเอาเด็ก ๆ เข้านอนเหรอ
ไม่เป็นไร

221
00:10:35,200 --> 00:10:36,720
ผมจะช่วยคุณอาบน้ำพวกเขา

222
00:10:36,800 --> 00:10:38,280
สามีคุณหัวใจวายเหรอ

223
00:10:38,360 --> 00:10:41,080
เดี๋ยวผมพาคุณสองคนไปห้องฉุกเฉินเอง
ไอ้พวกขี้โกหก

224
00:10:42,040 --> 00:10:44,680
พวกรักพระเจ้านี่
สวดภาวนามาเกือบสองชั่วโมงแล้ว

225
00:10:44,760 --> 00:10:46,320
แล้วก็ไม่ได้แค่สวด
ให้โลกสงบสุขด้วยนะ

226
00:10:46,400 --> 00:10:49,360
โปรดใช้อำนาจสูงส่งแห่งพระองค์

227
00:10:49,440 --> 00:10:53,800
หาผู้ซื้อเงินสด
สำหรับรถของไบรอันและเคลลี

228
00:10:53,880 --> 00:10:57,160
พระเจ้าผู้เมตตา
โปรดใช้อำนาจแห่งพระองค์ด้วยเถิด

229
00:10:57,240 --> 00:11:00,600
ให้โทรทัศน์ของแอ็กกี้
รับภาพได้ดีขึ้นด้วยเถิด

230
00:11:00,720 --> 00:11:02,880
พระเจ้า โปรดให้ความเข้มแข็ง
ไม่ให้ลูกฉี่รดกางเกง

231
00:11:03,000 --> 00:11:04,960
ต่อหน้าพวกไร้ค่าชวนเสียเวลานี้

232
00:11:05,040 --> 00:11:06,720
ในที่สุด คำขอ
ของกระเพาะปัสสาวะผมก็เป็นจริง

233
00:11:06,800 --> 00:11:09,200
และคุณโซโลมอนก็เซ็นชื่อ
สั่งซื้อหน้าต่างบ้านทั้งหลัง

234
00:11:09,280 --> 00:11:13,920
ผมพูดได้เลยว่าผมกิน นอน
หายใจ อึและฉี่...

235
00:11:14,520 --> 00:11:15,840
เป็นการขาย

236
00:11:16,600 --> 00:11:20,440
แต่ก็เหมือนไอน์สไตน์
ที่ความอัจฉริยะของผมมาฉายแววทีหลัง

237
00:11:20,520 --> 00:11:22,760
(หกเดือนก่อน)

238
00:11:23,480 --> 00:11:25,080
หลังจากใช้เงินหลายพันปอนด์

239
00:11:25,160 --> 00:11:29,240
พาหมานั่นไปตัดขาหลังออกแล้วใส่ล้อ

240
00:11:29,320 --> 00:11:32,400
เขาก็พามันออกไปเดินครั้งแรก
แล้วไอ้หมานั่นก็ตกใจ

241
00:11:32,480 --> 00:11:34,240
แล้วกลิ้งเข้าไปใต้รถเมล์

242
00:11:34,600 --> 00:11:36,120
ไอ้คนนั้นเสียใจมาก

243
00:11:36,520 --> 00:11:38,400
ฉันบอกเขา "มองในแง่ดีสิ

244
00:11:38,480 --> 00:11:40,520
อย่างน้อยตอนนี้
นายก็มีพรมราคาสองพันปอนด์ไง"

245
00:11:57,640 --> 00:11:58,640
ใช่ พูดอยู่

246
00:12:02,480 --> 00:12:03,320
ฉิบหาย

247
00:12:03,400 --> 00:12:06,200
นั่นเป็นโทรศัพท์ที่แจ้งผม
ว่าในระหว่างที่ผมกำลังยุ่ง

248
00:12:06,280 --> 00:12:07,880
เรือบรรทุกน้ำมันที่ปากแม่น้ำเทมส์

249
00:12:08,000 --> 00:12:10,840
เกิดความผิดพลาดในการถ่ายน้ำมันดิบ
ทำให้มีสิ่งปนเปื้อนผสมเข้าไปด้วย

250
00:12:10,920 --> 00:12:13,280
โชคร้ายที่การเฝ้าระวังตลอดเวลา

251
00:12:13,360 --> 00:12:16,440
เพื่อป้องกันความผิดพลาดมูลค่า
ล้านปอนด์นี้เป็นหน้าที่เดียวของผม

252
00:12:16,520 --> 00:12:18,280
หลังจากเราไตร่ตรองเป็นอย่างดีแล้ว

253
00:12:18,360 --> 00:12:22,560
คุณจะถูกปลดจากหน้าที่ทั้งหมด
มีผลในทันที

254
00:12:22,640 --> 00:12:24,400
คุณมีอะไรจะพูดไหม คุณสวอน

255
00:12:24,480 --> 00:12:26,080
นี่มันโคตรปัญญาอ่อนเลย

256
00:12:26,160 --> 00:12:28,240
บางทีเราน่าจะพักก่อน

257
00:12:31,560 --> 00:12:34,000
ฟังนะ ฉันคุยกับคนของเราแล้ว

258
00:12:34,080 --> 00:12:36,200
พวกเขาพร้อม
จะประท้วงหยุดงานเพื่อนาย วินซ์

259
00:12:36,320 --> 00:12:39,000
ฉันขอบคุณการสนับสนุน
จากสหภาพนะ เทอร์รี

260
00:12:40,440 --> 00:12:41,760
แต่ฉันพอแล้วล่ะ

261
00:12:41,840 --> 00:12:43,440
ฉันเกลียดงานนี้อยู่แล้ว

262
00:12:43,520 --> 00:12:45,680
แล้วนายจะเอาเงินที่ไหน
มาเลี้ยงแซมกับเด็ก ๆ

263
00:12:46,160 --> 00:12:47,640
เดี๋ยวฉันจะหาทางเอง

264
00:12:48,720 --> 00:12:51,720
นายสองคน ฝาแฝดสุดหล่อ

265
00:12:51,800 --> 00:12:53,240
หลังจากไตร่ตรองเป็นอย่างดีแล้ว

266
00:12:53,320 --> 00:12:56,000
ฉันตัดสินใจ
ว่านายเอางานนั่นยัดก้นตัวเองได้เลย

267
00:12:56,080 --> 00:12:57,640
นี่คือการแจ้งลาออกของฉัน

268
00:13:05,080 --> 00:13:07,800
ผมไม่กล้ากลับบ้านแล้วบอกแซม
ว่าผมไม่มีงานแล้ว

269
00:13:07,880 --> 00:13:11,240
ผมบอกว่าจะหาทางออก
และผมก็ตั้งใจจะทำให้ได้

270
00:13:11,320 --> 00:13:13,880
แต่ขอเมาให้เละก่อน

271
00:13:19,960 --> 00:13:21,560
ผมไม่ใช่นักดื่มคอวิสกี้

272
00:13:23,840 --> 00:13:25,960
ให้ตายสิ วินเซนต์ สวอน

273
00:13:27,360 --> 00:13:28,400
ดิกกี้ ค็อกซ์เหรอ

274
00:13:28,480 --> 00:13:31,120
ดิกกี้ขี้หมา
แบบที่นายเคยเรียกฉันสมัยเรียนไง

275
00:13:31,200 --> 00:13:32,640
ชื่อค็อกซ์ แต่นิสัยนอกคอก

276
00:13:32,720 --> 00:13:34,160
ใช่แล้ว นั่นก็อีกชื่อ

277
00:13:35,280 --> 00:13:37,280
นายโอเคไหมวินซ์ นายดูแย่มากเลย

278
00:13:37,360 --> 00:13:39,400
ไม่ ฉันไม่โอเคเลย ดิกกี้

279
00:13:40,000 --> 00:13:41,440
เมื่อเช้าฉันโดนไล่ออก

280
00:13:41,960 --> 00:13:45,360
แล้วตอนนี้ฉันก็นั่งร้องไห้ข้างโถฉี่
ที่เต็มไปด้วยอ้วกตัวเองและคุยกับนาย

281
00:13:46,600 --> 00:13:48,400
อย่าถือเลยนะ
แต่ฉันว่าชีวิตฉันตกต่ำสุด ๆ แล้ว

282
00:13:51,080 --> 00:13:53,240
ชีวิตมันก็ตลกดีนะ ใช่ไหม

283
00:13:53,760 --> 00:13:56,600
ใครจะไปคิดว่าฉัน
จะกลายเป็นคนประสบความสำเร็จ

284
00:13:57,000 --> 00:14:00,120
ส่วนนาย วินเซนต์ สวอน
กลายไปเป็นคนขี้แพ้

285
00:14:01,960 --> 00:14:03,880
ขอบคุณสำหรับคำให้กำลังใจ ค็อกซี่

286
00:14:03,960 --> 00:14:04,880
ได้เลย

287
00:14:05,360 --> 00:14:06,680
วินเซนต์ นายจะว่ายังไง

288
00:14:06,760 --> 00:14:10,240
ถ้าฉันจะบอกว่าฉันทำเงินได้
มากกว่าเงินเดือนนายสี่เท่า

289
00:14:10,320 --> 00:14:11,600
แค่ในสัปดาห์ที่แล้ว

290
00:14:11,680 --> 00:14:14,880
ฉันจะบอกว่า
"ถ้าความต้องการแมงดาหน้าตาน่ากลัว

291
00:14:15,000 --> 00:14:17,160
ไม่ได้พุ่งสูงมากขนาดนั้น
นายก็พูดไร้สาระ"

292
00:14:17,240 --> 00:14:18,560
เออ ตลกดี

293
00:14:21,320 --> 00:14:22,200
ดูนี่

294
00:14:23,680 --> 00:14:24,760
ดูแล้วหัวเราะเลย

295
00:14:24,840 --> 00:14:26,360
(สี่พันเจ็ดร้อยปอนด์)

296
00:14:26,960 --> 00:14:28,760
แล้วฉันก็มีอีกอย่างที่นายน่าจะสนใจ

297
00:14:30,440 --> 00:14:33,360
สิ่งนี้ที่ฉันมีในนี้
อาจเปลี่ยนชีวิตนายได้

298
00:14:36,640 --> 00:14:39,920
ฉันไม่ใช่พวกเห่ย ฉันเคยเสพโคเคน

299
00:14:42,760 --> 00:14:44,400
ฉันไม่ได้พูดถึงยา

300
00:14:50,600 --> 00:14:53,160
- อะไร ก้อนพลาสติกเนี่ยนะ
- งั้นเหรอ

301
00:14:53,240 --> 00:14:56,520
หรือมันเป็นก้อนทองคำสีขาวกันแน่

302
00:15:01,160 --> 00:15:02,880
ไม่ มันก้อนพลาสติกแน่ ๆ

303
00:15:03,000 --> 00:15:04,560
สำหรับคนไม่รู้ล่ะก็นะ

304
00:15:04,640 --> 00:15:07,240
แต่ถ้าเราใส่ความรู้ความชำนาญ
และเรื่องหลังฉากลงไป

305
00:15:07,320 --> 00:15:12,680
ไอ้ก้อนพลาสติกนี่
ก็จะกลายเป็นอะไรที่น่ามองกว่านั้น

306
00:15:13,600 --> 00:15:15,560
ค็อกซี่อธิบาย
เรื่องธุรกิจกระจกสองชั้นให้ผมฟัง

307
00:15:15,640 --> 00:15:18,080
ตั้งแต่ที่แทตเชอร์
ให้สิทธิ์เราซื้อบ้านการเคหะ

308
00:15:18,160 --> 00:15:19,720
สามีภรรยาทุกคน
ก็หมกมุ่นกับการแต่งเติม

309
00:15:19,800 --> 00:15:21,640
บ้านในฝันที่เพิ่งเป็นของตัวเอง

310
00:15:21,720 --> 00:15:24,760
ก้อนทองคำสีขาวเป็นแค่พลาสติก
เป็นตัวเลือกถูก ๆ แทนไม้

311
00:15:24,840 --> 00:15:28,160
แต่มันทำให้ต้นทุนทำหน้าต่างใหม่
ลดลงเหลือน้อยมาก

312
00:15:28,240 --> 00:15:30,840
และค็อกซี่จะเอามาขาย
โดยเพิ่มราคาขึ้นอีกร้อยละ 600

313
00:15:30,920 --> 00:15:33,360
สำหรับคนที่ไม่มีเงิน
จ่ายราคาแพงหูฉี่

314
00:15:33,440 --> 00:15:34,680
เขาจะขายไฟแนนซ์ให้พวกนั้น

315
00:15:34,760 --> 00:15:36,120
แล้วคนพวกนั้นก็จะจ่ายเงิน

316
00:15:36,200 --> 00:15:39,080
ในจำนวนที่คิดว่าพอจ่ายได้ทุกเดือน
ไปตลอดชีวิต

317
00:15:39,640 --> 00:15:42,040
ในที่สุด หน้าต่างใหม่พวกนั้น

318
00:15:42,120 --> 00:15:44,120
ก็จะแพงกว่าบ้านการเคหะทึม ๆ นั่น

319
00:15:44,200 --> 00:15:45,160
งดงามจริง ๆ

320
00:15:45,240 --> 00:15:46,320
นี่ล่ะที่ฉันต้องการ

321
00:15:46,800 --> 00:15:48,960
- เอาไปเลย
- ไม่ ไม่ใช่ก้อนนี่

322
00:15:49,040 --> 00:15:50,080
ฉันหมายถึงการที่มาเจอนาย

323
00:15:50,880 --> 00:15:52,320
ที่ตกงาน ทุกอย่างเลย

324
00:15:53,360 --> 00:15:54,480
มันมีบางอย่างชักนำให้เกิด

325
00:15:55,880 --> 00:15:57,760
นายจะไม่ร้องไห้อีกใช่ไหม

326
00:15:57,840 --> 00:16:00,040
นายนี่ก็ขี้หมาไม่หาย

327
00:16:05,440 --> 00:16:07,320
โชคชะตาของผมเป็นจริงในวันรุ่งขึ้น

328
00:16:07,400 --> 00:16:10,440
ผมไม่ได้เชื่อในเรื่องโชค
แต่ผมต้องตาบอด หูหนวก

329
00:16:10,520 --> 00:16:12,560
และโง่มากแน่
หากไม่ได้ยินเสียงโชคชะตาเรียก

330
00:16:12,640 --> 00:16:14,360
(วินเซนต์ นายเกิดมาทำสิ่งนี้
จากพรสวรรค์นาย)

331
00:16:29,360 --> 00:16:30,440
ขอโทษที่ต้องรบกวน

332
00:16:30,520 --> 00:16:33,080
นี่ช้าง ไม่ใช่อวัยวะเพศชายนะ

333
00:16:33,160 --> 00:16:34,080
ผมมาหาเจ้าของร้านครับ

334
00:16:34,160 --> 00:16:36,680
- ขอโทษที ฉันมาใหม่น่ะ
- งั้นเหรอ

335
00:16:37,240 --> 00:16:38,200
เจ้าของร้านอยู่นี่ไหม

336
00:16:38,280 --> 00:16:40,720
อย่างที่ฉันบอกไปน่ะ ว่าฉันมาใหม่
ฉันช่วยคุณไม่ได้จริง ๆ

337
00:16:40,800 --> 00:16:43,200
ให้ตายสิ แครอล
เธอเป็นพนักงานต้อนรับนะ

338
00:16:43,280 --> 00:16:45,280
ขอข้อมูลมาสิ

339
00:16:45,360 --> 00:16:47,400
ระวังหน่อยก็ไม่เสียหายนี่ โทนี่

340
00:16:47,480 --> 00:16:49,080
เขาเตร่มาจากถนนข้างนอกนะ

341
00:16:49,160 --> 00:16:51,000
นี่มันห้องแสดงสินค้านะ

342
00:16:51,080 --> 00:16:53,000
เราอยากให้คนเข้ามาอยู่แล้ว

343
00:16:53,120 --> 00:16:55,080
สวัสดีครับ นี่คือร้านของคุณใช่ไหม

344
00:16:55,160 --> 00:16:57,320
- นายมีเวลาสองนาที
- สำหรับอะไรเหรอ

345
00:16:57,400 --> 00:17:00,480
ที่จะขายอะไรฉันไง แล้วก็ไสหัวไปซะ

346
00:17:00,560 --> 00:17:03,280
นี่คือโทนี่ วอลช์ เจ้าของธุรกิจ
ขนาดเล็กที่โกรธเกรี้ยวที่สุดในโลก

347
00:17:03,760 --> 00:17:06,359
เปล่า ผมไม่ได้จะขายอะไรคุณ
ผมอยากจะขายให้คุณ ผมชื่อวินเซนต์

348
00:17:06,440 --> 00:17:08,400
เป็นบาร์บรา สไตรแซนด์ฉันก็ไม่สน

349
00:17:08,480 --> 00:17:09,880
ฉันมีทีมขายแล้ว

350
00:17:09,960 --> 00:17:11,520
รวบรัดดีครับ

351
00:17:11,599 --> 00:17:13,160
ตอนนี้เรามีเวลา 90 วินาที
ไว้คุยเล่นกัน

352
00:17:13,240 --> 00:17:15,119
หรือนายจะไสหัวไปก่อนเวลาก็ได้

353
00:17:15,200 --> 00:17:16,760
แล้วมันจะสนุกตรงไหนล่ะ

354
00:17:16,839 --> 00:17:19,200
เห็นคู่รักนั่นไหม
พวกเขาเดินเข้ามาในนี้สี่นาทีก่อน

355
00:17:19,280 --> 00:17:20,960
ในอีก 45 วินาที พวกเขาจะเดินออกไป

356
00:17:21,040 --> 00:17:22,880
พร้อมกันรายได้ที่หายไปเป็นพัน ๆ

357
00:17:22,960 --> 00:17:25,319
ผมขอพนัน 20 ปอนด์
ว่าแฝดสองสมองนิ่มนั่น

358
00:17:25,400 --> 00:17:27,240
จะยังนั่งเกาก้นตัวเองอยู่
ตอนที่พวกเขาออกไป

359
00:17:30,080 --> 00:17:31,120
ได้เลยพวก

360
00:17:32,200 --> 00:17:33,680
นี่ตารางราคา

361
00:17:33,760 --> 00:17:35,720
ถ้าทำให้พวกเขาสั่งซื้อได้
ฉันจะให้ลองงานสองสัปดาห์

362
00:17:38,520 --> 00:17:40,320
ยินดีด้วยล่วงหน้าครับ

363
00:17:41,080 --> 00:17:43,440
- อะไรนะ
- รางวัลลูกค้าลำดับที่ร้อยไงครับ

364
00:17:43,520 --> 00:17:44,520
เดี๋ยว ไม่มีใครบอกคุณเหรอ

365
00:17:44,600 --> 00:17:45,880
ในฐานะลูกค้าลำดับที่ร้อยวันนี้

366
00:17:45,960 --> 00:17:48,840
คุณจะได้รับโอกาสเปลี่ยนบ้าน
ให้กลายเป็นบ้านจัดแสดง

367
00:17:48,920 --> 00:17:50,920
สำหรับสินค้าหน้าต่าง
และประตูของคาเชต์

368
00:17:51,000 --> 00:17:52,800
ผมชื่อวินเซนต์ครับ
ยินดีที่ได้รู้จัก

369
00:17:52,880 --> 00:17:55,640
- สวัสดี ผมมาร์ก นี่ภรรยาผม ลอร์นา
- สวัสดีค่ะ

370
00:17:55,720 --> 00:17:57,160
เราไม่เคยได้รางวัลอะไรมาก่อนเลย

371
00:17:57,760 --> 00:17:59,120
บางคนก็เกิดมาโชคดีครับ

372
00:17:59,200 --> 00:18:01,440
ในขณะที่คนที่เหลือ
ต้องใช้หน้าตาและเสน่ห์เข้าช่วย

373
00:18:02,640 --> 00:18:05,200
บอกผมที มาร์ก ลอร์นา
ทำไมคุณถึงกำลังมองหาหน้าต่างใหม่

374
00:18:05,280 --> 00:18:08,520
หว่านคำลวงไปสิบนาที
และผมก็พร้อมที่จะปิดการขาย

375
00:18:08,600 --> 00:18:11,400
สินค้าทั้งหมดของเรา
มาพร้อมกระจกนิรภัย

376
00:18:12,000 --> 00:18:13,560
ผมเดาได้ว่าพวกลูกชายของคุณ

377
00:18:13,640 --> 00:18:15,560
ทำให้คุณวิ่งวุ่นอยู่ตลอดใช่ไหม
ลอร์นา

378
00:18:15,640 --> 00:18:16,760
วิ่งไปวิ่งมาตลอดเวลา

379
00:18:17,360 --> 00:18:20,160
ลองนึกภาพพวกเขาวิ่งเต็มแรง
ใส่กระจกธรรมดาสิ

380
00:18:23,200 --> 00:18:26,680
กลายว่าไม่ใช่สินค้าทั้งหมดของเรา
ที่มาพร้อมกระจกนิรภัย

381
00:18:26,760 --> 00:18:30,640
ตอนนี้อาจยากหน่อย
ที่จะไม่เห็นภาพลูก ๆ ที่คุณรัก

382
00:18:30,760 --> 00:18:32,040
นอนอาบเลือดของพวกเขาเอง

383
00:18:33,560 --> 00:18:36,040
แต่ลองคิดต่อนะครับ
เพราะว่าลอร์นา ขอโทษในคำหยาบนี้

384
00:18:36,160 --> 00:18:38,280
ไอ้ของไร้ค่าน่าขายหน้านี่

385
00:18:38,360 --> 00:18:41,120
เป็นประตูเฉลียง
ของบริษัทชื่อดังแห่งหนึ่ง

386
00:18:41,720 --> 00:18:43,520
ผมบอกไม่ได้ว่าที่ไหน เอเวอเรสต์

387
00:18:44,320 --> 00:18:45,360
พระเจ้า ผมโมโหมาก

388
00:18:45,440 --> 00:18:47,800
ไม่มีใครคิดถึงเด็ก ๆ เลยเหรอ

389
00:18:47,880 --> 00:18:51,120
แต่น่าดีใจที่คาเชต์ เราคิดถึงเด็ก ๆ

390
00:18:52,320 --> 00:18:54,560
อาจเป็นเพราะอะดรีนาลิน
ที่วิ่งในตัวของทุกคน

391
00:18:54,640 --> 00:18:55,880
แต่ตอนที่ผมคุยกับพวกเขาเสร็จ

392
00:18:55,960 --> 00:18:58,440
พวกเขาก็สั่งซื้อหน้าต่าง
ที่มีมูลค่าห้าพันปอนด์

393
00:18:58,960 --> 00:19:01,560
วินาทีที่ผมออกจากห้องแสดงสินค้า
วอลชี่โทรหาเมียเขา

394
00:19:01,640 --> 00:19:05,000
ฉันว่าฉันเจอคน
ที่จะทำเงินล้านแรกให้เราแล้ว

395
00:19:05,080 --> 00:19:07,160
เขาประทับใจมาก
และไม่ได้ให้ผมทดลองงาน

396
00:19:07,240 --> 00:19:09,520
แต่ให้ผมเข้าจัดการทีมขายทั้งหมด

397
00:19:09,600 --> 00:19:11,320
ทีมที่ผมไล่ออกในทันที

398
00:19:11,400 --> 00:19:13,360
แฝดสองสมองนิ่มถูกไล่ออกไป

399
00:19:13,440 --> 00:19:15,480
แล้วแฝดสองสมองนิ่มกว่า
ก็เข้ามาแทนที่

400
00:19:16,280 --> 00:19:18,440
และหลังจากที่ฟิตซ์แพทริก
และลาเวนเดอร์จบการศึกษา

401
00:19:18,520 --> 00:19:21,800
จากโรงเรียนการขายวินเซนต์ สวอน
ทีมของผมก็สมบูรณ์

402
00:19:22,280 --> 00:19:24,280
เมื่อการตกแต่งไร้รสนิยมของวอลช์

403
00:19:24,360 --> 00:19:27,960
ถูกแทนที่ด้วยอะไรแบบที่
เหมาะสมกับปฏิบัติการผู้ดีแบบเรา

404
00:19:28,040 --> 00:19:29,640
ร้านหน้าต่างคาเชต์ก็ถือกำเนิดใหม่

405
00:19:33,640 --> 00:19:34,560
เอาล่ะ

406
00:19:34,640 --> 00:19:37,240
กฎแรกและกฎเดียว
เราจะไม่โกงใครในเมืองเรา

407
00:19:37,320 --> 00:19:39,200
คนพวกนี้เป็นเพื่อนบ้านเรา
เป็นเพื่อนเรา

408
00:19:39,280 --> 00:19:42,760
เราจะขายหน้าต่างของเราในราคาเดียว
คือราคาที่ยุติธรรม

409
00:19:42,840 --> 00:19:45,880
บางครั้งก็แพงหรือถูกกว่านั้น
แต่ในราคาเดียวเสมอ

410
00:19:45,960 --> 00:19:47,520
แล้วตกลงใครจะจ่ายแพงกว่า

411
00:19:47,600 --> 00:19:49,360
พวกงี่เง่า พวกที่โง่แบบน่าสิ้นหวัง

412
00:19:49,440 --> 00:19:50,280
และที่จ่ายถูกกว่าล่ะ

413
00:19:50,360 --> 00:19:51,640
ไม่มีใครไง ถ้าเราทำได้

414
00:19:51,720 --> 00:19:53,920
ก็หมายความว่าเรา
ไม่ได้มีราคาเดียวให้กับทุกคนใช่ไหม

415
00:19:54,000 --> 00:19:57,040
ใช่ แต่มันฟังดูดีใช่ไหมล่ะ

416
00:19:58,040 --> 00:19:59,800
ตอนนี้คุณคงเข้าใจเรื่องหมดแล้ว

417
00:20:02,960 --> 00:20:05,280
อยากรู้สิ่งที่ดีที่สุด
ในการเป็นผู้ชนะในชีวิตไหม

418
00:20:05,360 --> 00:20:07,640
มันคือการที่เราได้ตอบแทนอะไรบ้างไง

419
00:20:07,720 --> 00:20:09,440
- ว่าไง วินซ์
- เทอร์รี เป็นไงบ้าง

420
00:20:09,520 --> 00:20:10,480
สบายดี นายจะเข้ามาไหม

421
00:20:10,560 --> 00:20:12,520
ฟังนะ ฉันขอบคุณที่นายมาเสนอ แต่ว่า

422
00:20:13,160 --> 00:20:14,800
พนักงานขายกระจกสองชั้นเนี่ยนะ

423
00:20:14,880 --> 00:20:16,040
อย่าถือสาเลยนะ

424
00:20:16,120 --> 00:20:18,600
- แต่มันไม่เหมาะกับฉันหรอก
- ทำไมล่ะ

425
00:20:18,680 --> 00:20:20,800
ฉันรู้ว่าโรงกลั่น
ไม่ใช่ที่โปรดของทุกคน

426
00:20:20,880 --> 00:20:25,280
แต่งานมันมั่นคง บำนาญก็ดี
และไม่มีทางที่จะถูกไล่ออกเลย

427
00:20:25,360 --> 00:20:26,880
อาจจะแค่กับพวกคนธรรมดา

428
00:20:27,400 --> 00:20:29,440
- ว่าไง คนแปลกหน้า
- สวัสดียามเย็น จิลเลียน

429
00:20:29,520 --> 00:20:31,480
ในที่สุดมันสมองของบ้านก็มาถึง

430
00:20:31,560 --> 00:20:32,720
ฉันต้องไปแล้ว ฉันอยู่กะดึก

431
00:20:32,840 --> 00:20:35,600
นายพาครอบครัว
มากินบาร์บีคิวบ้างนะ วินซ์

432
00:20:35,680 --> 00:20:37,080
ได้เลย พวกเขาต้องอยากมาแน่

433
00:20:37,160 --> 00:20:38,400
- ลาก่อน ที่รัก
- ขอบใจ ที่รัก

434
00:20:38,840 --> 00:20:41,080
พยายามอย่าชักว่าวจนหมดกะล่ะ

435
00:20:41,160 --> 00:20:42,960
ต้องมีคนนั่งเก้าอี้ตัวนั้น
ต่อจากนายนะ

436
00:20:44,160 --> 00:20:45,960
คุณก็จะไปเหมือนกันเหรอ วินเซนต์

437
00:20:46,560 --> 00:20:48,040
เราไม่ได้คุยกันมานานแล้วนะ

438
00:20:48,120 --> 00:20:50,400
ผมเหรอจะไป ตั้งกาต้มน้ำได้เลย

439
00:20:53,320 --> 00:20:56,080
เทอร์รีบอกว่า
ตอนนี้คุณเป็นพนักงานขายแล้วเหรอ

440
00:20:56,160 --> 00:20:57,560
ใช่แล้ว สุดท้ายผมก็ได้เจองาน

441
00:20:57,640 --> 00:21:00,000
ที่นิสัยขี้คุยขี้โก้ถือเป็นข้อดี

442
00:21:00,080 --> 00:21:02,760
- แล้วคุณขายอะไรล่ะ
- กระจกสองชั้น

443
00:21:02,840 --> 00:21:03,720
หรูจัง

444
00:21:04,320 --> 00:21:05,960
ฉันชอบแบบที่เป็นประตูเฉลียง

445
00:21:06,600 --> 00:21:08,120
แต่ฉันคิดว่ามันคงแพงมากแน่

446
00:21:08,760 --> 00:21:10,320
คุณจะแปลกใจ จิลเลียน

447
00:21:13,720 --> 00:21:14,720
ผมรู้ว่ามันดูไม่ดี

448
00:21:14,840 --> 00:21:17,400
แต่ประตูเฉลียงนั่น
จะปฏิวัติการไหลเวียนลม

449
00:21:17,480 --> 00:21:19,040
จากบ้านชั้นล่าง
ไปที่สวนของพวกเขาจริง ๆ

450
00:21:19,880 --> 00:21:22,120
อะไรล่ะ มันเป็นงานของผมนี่

451
00:21:28,840 --> 00:21:30,400
ร้านหน้าต่างและประตูคาเชต์

452
00:21:31,600 --> 00:21:32,960
เบรนดันโทรมาหานายแน่ะ

453
00:21:33,400 --> 00:21:34,600
บอกเขาว่าฉันแวบออกไปแล้ว

454
00:21:35,760 --> 00:21:37,440
รอแป๊บนะ เขาอยู่ตรงนี้แหละ เบรนดัน

455
00:21:45,440 --> 00:21:46,400
สวัสดี เบรนดัน

456
00:21:47,400 --> 00:21:48,280
ใช่

457
00:21:48,360 --> 00:21:50,440
มันก็เป็นอันเดียวกันไง

458
00:21:51,120 --> 00:21:54,000
ไม่ เอาล่ะ เดี๋ยวฉันไป

459
00:21:55,480 --> 00:21:56,720
ฉันให้เธอบอกเขาว่าฉันแวบออกไปไง

460
00:21:56,800 --> 00:21:58,680
ฉันไม่รู้ว่านั่นหมายความว่าอะไร

461
00:21:58,800 --> 00:22:00,240
ศัพท์เฉพาะของเอสเซกซ์เหรอ

462
00:22:04,120 --> 00:22:07,040
นี่มันอะไรกัน วินเซนต์

463
00:22:07,120 --> 00:22:10,240
ฉันแน่ใจเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์ว่านั่น
คือใบสั่งซื้อประตูเฉลียง เทอร์รี

464
00:22:10,360 --> 00:22:12,400
ฉันพูดถูกไหม
นายอยากไปคุยเรื่องนี่ด้านหลังไหม

465
00:22:12,520 --> 00:22:15,320
- ขอเวลาเราสักครู่ครับ
- ไม่ ฉันไม่ได้จะมาคุย

466
00:22:15,440 --> 00:22:19,240
ฉันแค่จะมาบอกนายว่าเรา
ไม่อยากได้หน้าต่างห่วย ๆ ของนาย

467
00:22:19,400 --> 00:22:21,720
งั้นนายน่าจะคุยกับเมียนายบ้างนะ

468
00:22:21,800 --> 00:22:24,600
เพราะเธอดูตื่นเต้นมากกับความคิดนี้

469
00:22:24,680 --> 00:22:26,800
แล้วหน้าต่างเรา
ก็ถูกประกอบอย่างแม่นยำ ไม่ได้ห่วย

470
00:22:26,880 --> 00:22:28,600
ถ้านายจะพูดแค่นั้น
ฉันคุยกับลูกค้าอยู่

471
00:22:28,680 --> 00:22:30,880
ไม่ อย่ามาใช้ปากดีหนีปัญหา

472
00:22:31,000 --> 00:22:32,720
นายหลอกจิล

473
00:22:32,800 --> 00:22:35,000
ฉันไม่รู้ว่านายรู้หรือยัง
แต่จิลโตเป็นสาวแล้ว

474
00:22:35,080 --> 00:22:35,960
เธอมีนมมีอะไรหมดแล้ว

475
00:22:36,040 --> 00:22:39,120
แล้วนี่ นี่ก็เป็นสัญญา
มีข้อผูกพันทางกฎหมาย

476
00:22:39,200 --> 00:22:40,720
ฉันแนะนำ
ให้นายกลับบ้านแล้วเอาไปยัด...

477
00:22:41,880 --> 00:22:47,840
อย่ามายุ่งกับฉัน เมียฉัน
และหน้าต่างฉัน ไอ้สวะชั้นต่ำ

478
00:22:48,400 --> 00:22:49,280
บ้าเอ๊ย

479
00:22:50,360 --> 00:22:51,400
ขอโทษทีค่ะ

480
00:22:51,480 --> 00:22:54,760
บางครั้งการทำงานที่นี่ก็เหมือน
อยู่ในหนังเรื่องดัลลัสภาคที่แย่กว่า

481
00:23:03,080 --> 00:23:03,960
วินเซนต์

482
00:23:04,480 --> 00:23:05,960
เขาไม่อยู่นี่

483
00:23:06,040 --> 00:23:06,880
เขาไปเข้ากะ

484
00:23:06,960 --> 00:23:09,760
ผมรู้ ฟังนะ ผมมาขอโทษ

485
00:23:11,200 --> 00:23:13,000
ผมจะไม่บังคับให้คุณทำตามสัญญา

486
00:23:15,720 --> 00:23:16,600
เราโอเคกันใช่ไหม

487
00:23:18,520 --> 00:23:20,320
- ใช่
- ดีเลย

488
00:23:20,400 --> 00:23:22,440
เพราะระหว่างที่ผมยืนแข็งอยู่ตรงนี้

489
00:23:22,520 --> 00:23:23,480
ผมอดคิดไม่ได้

490
00:23:23,560 --> 00:23:25,440
ว่าบทสนทนานี้คงจะผ่อนคลายกว่าเยอะ

491
00:23:25,520 --> 00:23:27,920
บนเฉลียงสวย ๆ ที่มีกระจกสองชั้น

492
00:23:29,280 --> 00:23:32,160
คุณรู้วิธีทำให้ฉันหัวเราะเสมอเลย
วินเซนต์ สวอน

493
00:23:35,400 --> 00:23:38,560
เป็นเลขทะเบียนส่วนตัว
ที่อยู่ในตำแหน่งแปลกดีนะ

494
00:23:38,640 --> 00:23:39,600
ผมชอบอยู่นะ

495
00:23:41,800 --> 00:23:42,800
อยากออกไปซิ่งกันไหม

496
00:23:45,880 --> 00:23:48,880
ไปสิ ฉันไม่เคยขึ้นรถคนทุเรศมาก่อน

497
00:23:49,480 --> 00:23:50,640
ฉันจะไปหยิบเสื้อคลุมก่อน

498
00:23:53,560 --> 00:23:56,240
อย่างที่ผมบอกคุณไป
หน้าแรกในคู่มือการขายของเรา

499
00:23:56,640 --> 00:23:58,680
คืออย่าออกจากบ้าน
โดยที่ยังไม่ปิดการขาย

500
00:24:11,200 --> 00:24:14,520
ใช่ ผมก็มองความแตกต่าง
ไม่ค่อยออกเหมือนกัน

501
00:24:14,600 --> 00:24:17,560
มีอะไรที่คุณไม่ชอบเหรอครับ
คุณนายบราวน์

502
00:24:17,640 --> 00:24:19,120
มันทำให้ฉันนึกถึงความตาย

503
00:24:19,840 --> 00:24:22,320
ฉันอยากได้หน้าต่างใหม่อันเก่าฉันคืน

504
00:24:23,160 --> 00:24:28,400
ตกลง ผมให้เบรนดัน
เอาอันเก่ามาติดตั้งให้ได้

505
00:24:29,320 --> 00:24:31,640
แต่คุณต้องเสียค่าเปลี่ยน

506
00:24:31,720 --> 00:24:35,360
เป็นสินค้าที่เหมือนกัน
แต่คุณภาพแย่กว่านะครับ

507
00:24:35,920 --> 00:24:38,400
ฉันจะไปโทรหาลูกชาย
เธอคุยกับเขาแล้วกัน

508
00:24:38,480 --> 00:24:40,960
ไม่ ๆ ไม่ต้องหรอก คุณบราวน์
เอาอย่างนี้นะ

509
00:24:41,640 --> 00:24:44,520
ผมจะให้เบรนดันเปลี่ยนหน้าต่างให้ฟรี

510
00:24:44,600 --> 00:24:45,880
ผมแน่ใจว่าเขาจะไม่ว่าอะไร

511
00:24:46,000 --> 00:24:48,160
เธอเป็นหนุ่มน้อยที่น่ารักจริง ๆ
ไบรอัน

512
00:24:52,040 --> 00:24:53,880
เขาจะว่าอะไรแน่

513
00:24:54,400 --> 00:24:55,880
ฉันมีงานอื่นรออยู่

514
00:24:56,000 --> 00:24:59,000
ฉันจะพูดยังไงดี
ให้สมองไอริชหนา ๆ ของนายเข้าใจ

515
00:24:59,080 --> 00:25:02,440
นายจะไม่ได้เงินจากงานนี้
จนกว่ายายแก่นี่จะมีความสุข

516
00:25:02,520 --> 00:25:06,680
เพราะงั้นงานปูทางจอดบ้านไหนน่ะ
ให้รอไปก่อน เข้าใจไหม

517
00:25:07,880 --> 00:25:10,840
ฟังฉันให้ดี ไอ้เลวหน้าแหลม

518
00:25:11,440 --> 00:25:12,560
ถ้าพูดกับฉันแบบนั้นอีก

519
00:25:12,640 --> 00:25:15,640
ฉันจะติดตั้งฟันเหลืองน่าแหวะ
ของแกให้ใหม่ เข้าใจไหม

520
00:25:15,720 --> 00:25:18,520
ครับ เข้าใจแจ่มแจ๋ว

521
00:25:18,880 --> 00:25:22,320
ได้โปรดติดตั้ง
หน้าต่างพวกนั้นใหม่ให้ที เบรนดัน

522
00:25:22,760 --> 00:25:23,600
ได้โปรด

523
00:25:24,120 --> 00:25:25,320
ได้เลย ไบรอัน

524
00:25:25,880 --> 00:25:27,360
และเพราะนายขอฉันดี ๆ แบบนี้

525
00:25:27,440 --> 00:25:29,360
ฉันจะคิดค่าแรงวันนี้แค่สองเท่าพอ

526
00:25:29,440 --> 00:25:31,280
ล้อเล่นหรือไงวะ

527
00:25:31,880 --> 00:25:34,280
ได้ สองเท่าสวยเท่ แจ๋วเลย

528
00:25:37,320 --> 00:25:39,800
ดูเหมือนว่าคนเอสกิโม
ไม่สนใจน้ำแข็งของนายเท่าไรนะ

529
00:25:39,880 --> 00:25:41,680
- ไปไกล ๆ เลย
- พูดดี ๆ หน่อย

530
00:25:41,760 --> 00:25:45,400
เสน่ห์ของนายหายไปไหนหมด
เงินพนันฉันล่ะ

531
00:25:48,440 --> 00:25:50,400
เอาเงินนายคืนไป

532
00:25:50,480 --> 00:25:52,600
แล้วก็อีกร้อยหนึ่ง
เพราะว่านายแพ้พนัน

533
00:25:53,200 --> 00:25:54,600
ไสหัวไปเลยพวก

534
00:25:54,680 --> 00:25:57,320
ฉันต้องจ่ายค่าแรงสองเท่า
ให้ไอ้กบฏไอริชนั่นแล้ว

535
00:25:57,400 --> 00:25:59,360
เขารู้ไหมว่านายเรียกเขาแบบนั้น
นี่เบรนดัน นาย...

536
00:25:59,440 --> 00:26:01,080
ก็ได้ เอาไป

537
00:26:03,760 --> 00:26:04,960
ไอ้ห่วย

538
00:26:11,040 --> 00:26:12,840
- พ่อ
- พ่อมาโดยสันติ

539
00:26:13,440 --> 00:26:15,280
ใครบางคน
ให้เกียรติมาปรากฏตัวให้เราเห็นแล้ว

540
00:26:15,360 --> 00:26:18,160
และคนคนนั้นก็อยากบอก
ว่าขอโทษด้วย ที่ไม่ค่อยอยู่บ้าน

541
00:26:18,240 --> 00:26:19,680
ลิงน้อยที่น่ารักของพ่อเป็นยังไงบ้าง

542
00:26:19,760 --> 00:26:22,040
วินเซนต์
รู้ใช่ไหมว่าหนูอายุ 14 แล้ว

543
00:26:22,120 --> 00:26:23,880
ดีเลย เพราะว่าในนี้

544
00:26:23,960 --> 00:26:27,520
พ่อมีเสื้อออกกำลังกายขนาดอายุ 14
ของเซอร์จิโอ แทชชินี

545
00:26:28,520 --> 00:26:31,320
โอ้โฮ ไม่ใช่ของปลอมด้วย

546
00:26:31,400 --> 00:26:32,320
พ่อสุดยอดเลย

547
00:26:32,400 --> 00:26:34,680
วินเซนต์ ของนั่นแพงมากนะ

548
00:26:34,760 --> 00:26:37,080
ไม่เลยที่รัก นี่ต่างหากที่แพงมาก

549
00:26:39,080 --> 00:26:40,200
นี่ไง

550
00:26:40,800 --> 00:26:42,440
ล้อเล่นหรือเปล่าเนี่ย
ขนมิงค์จริงเหรอ

551
00:26:42,520 --> 00:26:44,960
ถ้าร้านลิเบอร์ตีไม่ได้ใช้หนังแมว
นี่ก็หนังมิงค์จริง

552
00:26:45,040 --> 00:26:47,600
- ดูคุณสิ
- สวยมากเลย

553
00:26:47,680 --> 00:26:49,680
ไม่ต้องห่วง ร็อบบี้
พ่อไม่ลืมลูกหรอก

554
00:26:50,880 --> 00:26:54,040
ยานมิลเลนเนียม ฟอลคอน
ล้อเล่นน่า โคตรเจ๋งเลย

555
00:26:54,120 --> 00:26:54,960
ร็อบบี้

556
00:26:55,040 --> 00:26:56,480
นั่นความผิดคุณนะ

557
00:26:56,560 --> 00:26:57,560
คุณซื้อของพวกนี้มาทำไมกัน

558
00:26:57,640 --> 00:26:59,720
ผมบอกแล้วไง เราจะไปด้วยกัน

559
00:26:59,800 --> 00:27:01,800
ได้เวลาเราให้รางวัลตัวเองแล้ว

560
00:27:03,080 --> 00:27:04,800
ขอบคุณนะ วินเซนต์

561
00:27:04,880 --> 00:27:06,480
ถึงฉันจะเล่าเรื่องคุณ
ให้ใครฟังไว้ยังไง

562
00:27:06,560 --> 00:27:08,320
แต่จริง ๆ แล้ว
คุณเป็นผู้ชายที่น่ารักมาก

563
00:27:08,680 --> 00:27:10,960
ทีนี้เราก็ไปส่งเด็ก ๆ เข้านอน

564
00:27:11,040 --> 00:27:12,680
แล้วเราเองก็เข้านอนไว ๆ ด้วยดีไหม

565
00:27:13,240 --> 00:27:15,320
พระเจ้า ขนาดผมยังรู้เลย
ว่านั่นหมายความว่าอะไร

566
00:27:19,480 --> 00:27:20,480
มานี่สิ

567
00:27:28,680 --> 00:27:29,720
เด็ก ๆ ล่ะ

568
00:27:30,880 --> 00:27:32,800
อุ่นเครื่องรอผมก่อนนะ

569
00:27:32,880 --> 00:27:34,320
เดี๋ยวฉันจะพาพวกเขาเข้านอน

570
00:27:34,760 --> 00:27:36,160
ไม่ล่ะ คืนนี้ผมต้องออกไปข้างนอก

571
00:27:36,840 --> 00:27:38,960
- อะไรนะ
- ผมบอกแล้วไง คืนวันเสาร์

572
00:27:39,040 --> 00:27:40,480
เวลาทองสำหรับการขาย

573
00:27:40,600 --> 00:27:41,720
ล้อฉันเล่นหรือเปล่าเนี่ย

574
00:27:41,800 --> 00:27:44,520
ตัวมิงค์พวกนั้น
ไม่ได้ตายให้คุณฟรี ๆ นะ ผมรักคุณ

575
00:27:45,120 --> 00:27:46,400
ไอ้ทุเรศ

576
00:27:48,600 --> 00:27:51,040
ผมขอบอกว่าผมเป็นคนใจกว้าง

577
00:27:51,120 --> 00:27:53,520
โดยเฉพาะถ้าเป็นการใช้เงินวอลชี่

578
00:27:53,600 --> 00:27:56,080
ได้เวลาให้รางวัลประจำคืนวันเสาร์
กับพวกหนุ่ม ๆ

579
00:27:56,200 --> 00:27:59,400
พวกนายรู้ไหมว่าอะไรที่ทำให้เรา
ต่างจากพวกชาวบ้านธรรมดาในเมือง

580
00:28:00,680 --> 00:28:01,680
มันคือสิ่งนี้

581
00:28:03,040 --> 00:28:06,000
เราไม่ยอมรับคำปฏิเสธ

582
00:28:06,600 --> 00:28:08,600
ทุกครั้งที่เราเคาะประตู

583
00:28:08,720 --> 00:28:11,960
แล้วไอ้โง่สักคนบอกเราว่า
ไม่ต้องการหน้าต่างใหม่

584
00:28:12,040 --> 00:28:13,440
เราจะจัดการขายหน้าต่าง

585
00:28:13,520 --> 00:28:17,040
ให้ไอ้โง่นั่น
มากกว่าช่องในกำแพงที่เขามีอีก

586
00:28:17,120 --> 00:28:18,880
- โคตรใช่
- ถูกต้อง

587
00:28:19,440 --> 00:28:23,640
เพราะงั้นก็ขอให้สนุกกับมื้อนี้
และขอบคุณสำหรับสัปดาห์ทุบสถิติ

588
00:28:23,720 --> 00:28:24,880
ดื่มเลย พวกห่วย

589
00:28:25,760 --> 00:28:27,240
- ดื่มเลย เจ้านาย
- วินเซนต์

590
00:28:27,320 --> 00:28:28,400
เราไปคลับกันดีกว่าไหม

591
00:28:29,000 --> 00:28:29,960
เรานั่งที่นี่ทั้งคืน

592
00:28:30,080 --> 00:28:32,000
แล้วมีแค่ไอ้หนูของไบรอัน
เป็นเพื่อนไม่ได้นะ

593
00:28:33,800 --> 00:28:37,560
นายรอให้ของหวานมาก่อนแล้วกัน

594
00:28:40,280 --> 00:28:41,880
ให้ตายสิ

595
00:28:41,960 --> 00:28:43,360
พระเจ้าช่วย

596
00:28:43,440 --> 00:28:45,480
- สุดยอด
- ว่าไง หนุ่ม ๆ

597
00:28:47,120 --> 00:28:48,480
ฉันรักงานนี้สุด ๆ เลยว่ะ

598
00:28:52,040 --> 00:28:52,960
ใช่แล้ว

599
00:28:53,320 --> 00:28:56,000
เดือนนี้ผมทำตัวดีมากเลย

600
00:28:56,080 --> 00:28:57,360
ปิดม่านสิ ไบรอัน

601
00:29:01,600 --> 00:29:02,600
ชน

602
00:29:02,680 --> 00:29:04,680
คำบรรยายโดย: ณัฐณิชา พุฒพิทักษ์

602
00:29:05,305 --> 00:29:11,368